Alcatraz 2025 - Interview met Splendidula

Het was nog maar middag op vrijdag 8 augustus 2025, toen de duisternis viel over La Morgue Stage op Alcatraz met Splendidula, een Belgische Atmospheric Doom Metal band die een concert bracht van hoog niveau. Alles was tot in de puntjes afgewerkt, van de gewaden van de bandleden over de kaarsen op het podium tot de passende visuals op de achtergrond. Dat Kristien Cools een stem als een klok heeft dat wisten we al, maar de andere zangtechnieken die zij in de nieuwe nummers liet horen waren echt verbluffend. Met daarbij dan zwaar gitaarwerk door Guy Van Campenhout en Severijn De Neve en uitmuntende drums door Joachim Taminau, heeft Splendidula absoluut grote indruk gemaakt. Na afloop van de show had onze reporter Dennis Barbion een fijne babbel met Kristien (zang) en Joachim (drums & samples).

Eerst en vooral proficiat met jullie eerste keer op Alcatraz. Het was super, we hebben er ontzettend van genoten. Hoe was het voor jullie om op zo’n mooi, groot festival te spelen?

Joachim: “Het was echt fantastisch eigenlijk, van de eerste noot of de eerste slag voor mij dan, zat ik er direct volledig in ondanks het vroege uur. De tent stond mooi gevuld, we konden ons echt geen betere start van het festival wensen”.

Kristien: “Ja inderdaad, vooral die volle tent zien eigenlijk. We wisten niet goed wat we konden verwachten, we wisten wel dat er heel veel vrienden kwamen kijken maar dat de tent helemaal gevuld zou zijn, dat was echt… Chapeau dat de mensen toch zo vroeg zijn afgekomen”.

Chapeau voor jullie ook, want dat betekent wel dat er mensen zelfs zo vroeg Splendidula wilden zien.

Kristien: “Ja da’s wel waar. We waren wel vereerd, dat was wel leuk”.

Hoe lang bestaat Splendidula al? Bestond de band al toen jullie erbij kwamen?

Kristien: “De band bestaat oorspronkelijk van 2008. Met een vriendengroep werd dit opgestart, ik ben er dan bij gekomen in 2012. En jij…” [kijkt naar Joachim]

Joachim: “Ik denk in 2015. Kristien is erbij vanaf het eerste album [‘Splendidula’ van april 2013] en ik van het tweede album [‘Post Mortem’ van december 2018]. De drummer stopte toen, en wij [wijst naar Kristien] waren toen al samen, we zijn een koppel trouwens, voor mensen die het nog niet wisten… [gelach] Ik drum al van mijn 14 jaar. De band had dan geen drummer meer… [glimlach] en ik kende natuurlijk de nummers al, zodus…”

Kristien: “Ja dat was toen een gemakkelijke keuze”.

Mooi! Wat betekent de bandnaam Splendidula eigenlijk?

Joachim: “Dat is eigenlijk een Latijns woord, een familienaam voor een bepaald soort insecten die licht geven. Vandaar ‘Splendidula’, het lichtgevende. Je hebt vuurvliegjes bijvoorbeeld, maar er zijn nog vele andere. Het is eigenlijk een beetje de sfeer die die vuurvliegjes brengen zo ‘s avonds als je die ziet vliegen, dat we daar een connectie mee voelden, om dat dan in de bandnaam te verwerken”.

Lichtjes, flikkeringen in de duisternis. Kristien, je zang is echt geweldig, subliem.

Kristien (enigszins onwennig): “Merci”.

Je zingt heel hoge noten, en ook heel laaange noten. Hoe je ‘t doet dat weet ik niet, ik weet niet hoeveel longen je precies hebt, maar het is echt fantastisch.

Kristien: “Dank u”.

Op welke leeftijd ben je begonnen met zingen, heb je lessen genomen, hoe heb je die verschillende zangtechnieken onder de knie gekregen?

Kristien: “Vanaf het moment dat ik kon zingen eigenlijk, als peuter al. Toen zei ik al ‘later word ik zangeres’ en ik heb dat altijd volgehouden. Ik zat in mijn eerste band toen ik 17 jaar was, waarmee ik dan optredens mee had en een cd mee heb opgenomen. Splendidula is wel de band waar het dan serieuzer werd. Met zangles heb ik eigenlijk heel lang gewacht, maar ik las ooit een artikel over een zanglerares die op een gezonde manier de techniek bij hardere zang aanleert, en dan had ik daar wel interesse in. Ons volgende album willen we opdragen aan een vriend van mij die overleden is, en ik zocht een manier om mezelf nog meer te kunnen uitdrukken, met al de emoties en dergelijke. Daarom dacht ik om dat eens te testen en toen heb ik ook algemene tips gekregen, want het is belangrijk voor je harde zang dat je ook de basis van zang kent. Zo is dat dan gegroeid. Het is nog altijd veel oefenen want ik heb niet de gemakkelijkste techniek gekozen. [glimlacht] Het is echt wel… Ik moet er soms nog wel heel hard moeite voor doen, maar ik vind het zelf leuk om zoveel mogelijk te kunnen afwisselen, zowel de lage zang als de hoge zang, en dan de screams er nu bij, zodat de mensen geboeid blijven, en voor mezelf is dat ook interessant natuurlijk”.

Je zang is inderdaad heel gevarieerd, en absoluut niet gemakkelijk kan ik me voorstellen. Chapeau.

Kristien: “Nee inderdaad, het is… Ik ben blij dat je ‘t zegt, want sommigen zeggen dat ik meer moet bewegen op het podium, maar dan heb ik iets van ‘kom het maar eens nadoen’ om die technieken allemaal af te wisselen, en om dan tegelijk superhard te moeten bewegen… Het is eigenlijk gewoon meestal niet mogelijk”.

En het hoéft ook helemaal niet.

Joachim: “En we zijn K3 niet”. [gelach alom]

Kristien: “Ik zou dat wel eens kunnen doen zo meer bewegen, maar ik denk niet dat mijn zang dan zo stabiel zou zijn”.

Als zangeres moeten de vocals en de technieken natuurlijk in de eerste plaats wel juist zitten, inderdaad. En die zitten helemaal juist. Nu, in het algemeen gesproken, over alle nummers, waar gaan die voornamelijk over, wat de songteksten betreft?

Kristien: “We werken altijd wel in thema’s. Bij het vorige album Somnus, ging het bijvoorbeeld over de god van dromen…”

Joachim: “Het concept van dat album ging over nachtmerries, dromen, slaap, alles daarrond eigenlijk. En het concept van het nieuwe album dat er aan komt, Kristien…” [kijkt naar Kristien]

Kristien: “Omdat die vriend van mij dan gestorven was… en dan is er ook nog onze bassist bij gekomen die overleden is… en dan onze kat die als ons kindje was… gaat het nieuwe album over verlies, en depressie. Al mijn emoties zitten volledig verwerkt in het nieuwe album. Ik moest dat kunnen uitdrukken. Ik heb toen ook een heel lange afscheidsbrief gekregen van die vriend. Ik heb heel veel muziek met hem gedeeld, en op die manier ook veel bands leren kennen. Hij was echt een grote muziekliefhebber en ik wou iets terugdoen door het album aan hem op te dragen. Daarom is het in dat thema”.

Wanneer mogen we het nieuwe album verwachten?

Kristien: “Normaal gezien volgend jaar. We hoopten aanvankelijk op dit jaar maar dat wordt te krap. We zijn allebei ook wel wat te perfectionistisch…” [lacht]

Dat mag, dat mag.

Kristien: “Ook wat het mixen betreft”.

Joachim: “Omtrent alles eigenlijk, de volledige productie, op alles worden de puntjes op de i gezet”.

Kristien: “Dat heeft wel veel tijd gevraagd”.

Het is wel beter om jullie tijd te nemen om alles goed voor te bereiden en te plannen en iets mooi af te leveren dan snel-snel tegen de tijd te moeten werken en achteraf moeten vaststellen dat er dingen beter konden.

Kristien: “Ja dat wel. Het heeft veel tijd gevraagd. De afgelopen maanden hebben we bijna elke avond zitten luisteren en bekeken we wat nog beter kon, en ook op allerlei verschillende installaties. We zijn er misschien wat ver in gegaan maar dit is het album waarvan we willen dat het echt perfect is”.

Daar zijn we alvast heel benieuwd naar en kijken er ontzettend naar uit. En ook als het live wordt gebracht, als er nummers daaruit live worden gespeeld.

Kristien: “Dat hebben we vandaag dus al gedaan, het waren allemaal nieuwe nummers”.

Ik dacht al, tiens, dit en dat nummer ken ik nog niet.

Kristien: “Alleen eentje hebben we niet gespeeld, de rest wel allemaal. We wilden onze beste muziek brengen vandaag en voor ons is dat het nieuwe album”.

Joachim: “En het zijn de nummers waar we het meeste achter staan”.

Kristien: “Ook ja, inderdaad. En omdat het een ander genre is”.

De muziekstijl is Atmospheric Doom Metal, en Post-Black. Het zijn vaak heel lange nummers. Ik ben het eens nagegaan, en het kortste nummer is ‘Oculus’ op het laatste album Somnus, dat is 4:24…

Joachim: “Dat is inderdaad heel heel kort, superkort!” [gelach]

Het langste nummer is dan weer ‘When God Comes Down’, dat is 9:27. Standaard zijn jullie nummers zo zes, zeven of acht minuten. Ik stel me dan ook wel de vraag dat als jullie een uitnodiging krijgen om ergens te gaan spelen en jullie hebben maar een 40 minuten de tijd, hoe kiezen jullie dan de nummers, hoe stellen jullie een setlist samen? [gelach alom]

Kristien: “Dat is wel een beetje puzzelen”.

Dan moeten jullie zich wel afvragen, welke vier nummers bij wijze van spreken, gaan we spelen?

Joachim: “Dat is soms ook naargelang waar we spelen, dat we bepalen dat die en die nummers er sowieso moeten bij zijn, want het ene publiek is het andere niet. En dan is het puzzelen”. [gelach]

Kristien: “We werken natuurlijk ook met samples tussendoor. Meestal is het altijd wel goed uitgedraaid qua timing, maar we kunnen die samples ook wat verlengen, of inkorten. We kunnen er op die manier wel wat mee spelen”.

Joachim: “Het blijft toch altijd wel een beetje puzzelen”.

Kristien: “Ik denk dat we vandaag iets van drie minuten te kort hebben gespeeld. Sorry! [gelach] Maar we hebben dus geen nummer van drie minuten”. [gelach]

En een sample dan nog drie minuten laten duren hoeft ook niet. [gelach]

 

Tijdens jullie shows gebruiken jullie steeds visuals op de achtergrond, videobeelden. Dat creëert natuurlijk echt de juiste sfeer. Ik zou jullie shows kunnen vergelijken met een theaterstuk, met een geweldige live band, en op de achtergrond zie je al die beelden passeren die de sfeer oproept van de muziek. Hoe belangrijk zijn die visuals?

Joachim: “Sinds een paar jaar is dat wel een heel belangrijk onderdeel geworden. Die beelden worden ook niet zomaar gekozen, dat is echt geselecteerd naar het thema van elk nummer. Ik kies die uit, monteer alles, en zorg ervoor dat die mooi synchroon lopen met de muziek”.

Kristien: “Heel veel werk!”

Joachim: “Veel werk inderdaad, maar heel belangrijk. Ik ben blij dat dit dan ook mooi overkomt bij het publiek”.

En ook de kostuums trouwens, de monnikengewaden die de bandleden dragen, het is een totaalplaatje. Je merkt dat over alles supergoed is nagedacht en tot in de puntjes is uitgewerkt. Het toont echt aan dat Splendidula enorm veel investeert in het idee dat jullie willen overbrengen, de sfeer, de Atmospheric Doom. Onze complimenten daarvoor, want ik heb bij jullie shows het gevoel dat we in het theater zitten en een totaalshow zien, muziek, kostuums, visuals, álles. In afwachting van jullie nieuwe album is er al een single op vinyl verschenen, ‘Behind My Semblance’, met een fantastisch mooie muziekvideo. De single is enkel op vinyl te verkrijgen als ik me niet vergis?

Kristien: “Ook als bonustrack op de heruitgave van het laatste album Somnus. De cd van Somnus was al een tijd uitverkocht, we wilden het heruitbrengen, en het label wou dat we daar een extra nummer aan toevoegden. ‘Behind My Semblance’ was normaal gezien voor het volgende album, maar eigenlijk vonden we dat een goed nummer dat daar tussenin ligt, voor de overgang naar iets nieuw. Het is ook nummer waarvan de riffs oorspronkelijk ontstaan zijn door onze overleden bassist en onze ex-gitarist Pieter. Die hadden vroeger samen een band en zijn altijd de beste vrienden geweest. Daarvan hebben we zowat losse riffs gebruikt en zo volledig herwerkt tot een nieuw nummer. Dat was dus nog wel wat met de vorige leden, dus het paste mooi”.

Joachim: “De basis werd gevormd met de oude line-up, en werd dan verder uitgewerkt”.

Kristien: “Dat was oorspronkelijk niet persé het plan maar ons label wou een extra nummer en we zouden het spijtig hebben gevonden als het niet op vinyl zou uitkomen, dus we hebben het ook zo als single gereleased”.

De muziekvideo van ‘Behind My Semblance’ is ook prachtig. Ik kan iedereen aanraden om die toch ook eens te bekijken. Jullie steken er echt heel veel werk in.

Wat ik me ook afvraag… De nummers duren dus heel lang, uiteraard niets mis mee, ‘Behind My Semblance’ is bijvoorbeeld zeven minuten, maar hoe schrijven jullie die nummers? Begin er maar aan denk ik dan. Wie komt er eerst met de ideeën op de proppen, hoe verloopt het dan verder, er zijn ook tempowisselingen in de nummers enzovoort?

Joachim: “Dat gaat over jaren soms. De ideeën kunnen van eender wie komen, dat kan een zanglijn zijn, of iets op piano, op gitaar, het kan alles zijn. Meestal ikzelf probeer er dan iets rond te bouwen, wat riffs toe te voegen hier en daar, zo’n beetje een basis te maken, waar Kristien dan de vocals op zet en een soort van demo inzingt. Dan gaan we verder met wat synths toe te voegen, en altijd iets meer. Het gaat soms over 200 keer je eigen nummer beluisteren en dan toch nog na de tweehonderdste keer te zeggen van ‘hier passen we toch nog wat aan’.”

Bij Atmospheric Doom Metal moet je ook geen nummer maken van twee minuten. Eens je in de sfeer begint te komen is de sfeer alweer weg. Het gaat om opbouwen, tempowisselingen enzovoort. Fantastisch. Wat staat er verder nog op de planning de komende maanden of voor volgend jaar? Het nieuwe album uiteraard, maar nog veel shows, andere plannen?

Kristien: “Volgende maand hebben we een belangrijke show op Cosmic Void [Black Metal festival] in Londen waar we voor gevraagd zijn. Dat is recent nog maar vastgelegd. Dat is een concert waar we nu heel hard naar uitkijken. Eind dit jaar hebben we allicht een show in Gent, dat ligt nog niet volledig vast maar dat komt nog wel. Volgend jaar ook nog wel een festival…”

Joachim: “Dat moet wel nog allemaal aangekondigd worden”.

Kristien: “Ja klopt, maar van twee festivals zijn we al zeker. De rest zien we nog wel. We voelen wel dat we in een soort tussenfase zitten en we zijn dan ook ontzettend blij dat we op Alcatraz konden staan. We zitten in de periode voordat het nieuwe album uitkomt, en we merken wel dat de mensen wachten op de nieuwe plaat. Eens dat het nieuwe album er is, zullen er nog wel meer shows bij komen”.

Ongetwijfeld. Ja, jullie eerste keer op Alcatraz. Wat was trouwens jullie reactie toen jullie die uitnodiging kregen? Als jullie zo’n uitnodiging krijgen, of de bevestiging ervan, dat moet toch wel binnenkomen?

Kristien: “Ik herinner me dat nog goed toen ik die mail kreeg. Ik ging naar Joachim en ik zei ‘volgens mij hebben we hier een spammail’. [gelach] Ik geloofde het eerst niet”.

Joachim: “Ja, ongeloof eerst. Maar dan werd wel vrij snel duidelijk dat het echt was”.

Kristien: “Zo eerst even het mailadres van de afzender nakijken, en toch nog eens gecheckt bij een medewerker van Alcatraz, ‘klopt dit wel?’ [gelach] En dan als antwoord ‘ja ja’ krijgen. We hoopten daar natuurlijk wel al enkele jaren op, dus het is echt een droom die uitkwam voor ons allemaal”.

En meer dan verdiend. Jullie hoorden toch vroeg of laat eens op Alcatraz te staan. We zijn nu aan het einde gekomen van dit interview. Hebben jullie nog een boodschap voor de lezers, of iets dat jullie willen meedelen?

Joachim: “Wat ik nog wil zeggen, is dat we enorm uitkijken naar ons nieuwe album dat we gaan releasen. Niet alleen om nieuwe muziek uit te brengen maar ook om het volledige verhaal erachter de wereld in te sturen. Ik hoop dat het er snel gaat komen”.

Kristien: “En misschien ook nog… We gaan niet helemaal in detail gaan, maar…”

Dat mag wel hoor. [gelach]

Kristien: “Wat we wel kunnen zeggen, is dat er op het nieuwe album speciale guest vocals zullen zijn, van toch wel bekende artiesten. Maar ik wil daarbij ook meedelen dat dat niet zomaar is om in de spotlights te komen, want zo kan het misschien wel lijken, maar het is allemaal op een ‘meant-to-be’ manier gebeurd. Het zijn mensen die in ons leven zijn gekomen en eigenlijk ook een verleden hebben met de overleden vriend van mij, bijvoorbeeld de muziek die op zijn begrafenis werd gespeeld door iemand van die band. En hij was ook heel hard fan van die andere band, dus het voelde zo ‘meant-to-be’ aan dat die mensen op ons pad kwamen dat we die wel moésten vragen voor gastzang te doen. Daar kijken we ook echt naar uit om dat te delen”.

Wij ook!

Kristien: “En ze zijn toch wel vrij bekend…” [glimlacht]

Mooi om het gesprek hier zo af te ronden. Heel veel dank voor de prachtige show en voor dit bijzonder interessante interview. Veel succes met alles, en als het album er is, kunnen we daar eens dieper op in gaan. We zien mekaar dan wel weer.

SPLENDIDULA:

  • Kristien Cools - zang (2012-heden)
  • Joachim Taminau - drums & samples (2015-heden)
  • Guy Van Campenhout - gitaar (2023-heden)
  • Severijn De Neve - gitaar (2025-heden)