Naar aanleiding van de release van de eerste single "Underworld", uit het op 16 februari 2024 uitkomende debuut album "Converging Parallel Worlds" (Zie ook dit artikel voor meer details) vuurden we een aantal vragen af op Throne of Thorns oprichter en mastermind Thomas Jethro Verleye
- Kun je het verhaal achter de naam van de band vertellen?
- ‘Throne of Thorns’ staat voor het megalomaan gedrag dat wij als mensheid aangenomen hebben. Het is een metafoor voor de wijze waarop we ons als denkbeeldige heersers boven natuurlijke processen plaatsen terwijl we blind zijn voor het feit dat we door onomkeerbare schade aan te richten onze eigen ondergang in een stroomversnelling zetten. Onze overmoedige beslissingen en grootheidswaanzin zullen finaal hoe dan ook een eindig verhaal inluiden.
- Was de formatie van de band bewust, of gebeurde het vanzelf?
- Met uitzondering van Guy en ikzelf is het niet zo dat de bandleden elkaar kenden voorafgaand aan het project. We zijn als het ware ontstaan door een mix van tips en het leggen van directe contacten met personen die ik op muzikaal vlak en inhoudelijk vond passen in het initiatief. Zo werd Baruch (drum) door Guy voorgesteld als een geknipte drummer met de technische capaciteiten om het album goed te doen landen. Josey (zang) op zijn beurt heb ik rechtstreeks benaderd met de instrumentale preproductie en teksten van het album onder de arm, omdat ik zijn stemgeluid en -diversiteit erg weet te appreciëren. Wim (toetsen) werd dan weer getipt door Mike Slembrouck (After All, Iron Mask) over Throne of Thorns en heeft zichzelf kandidaat gesteld, een aanbod die we met plezier hebben omarmd. Dus eigenlijk is het bijna een toevalstreffer dat we elkaar hebben gevonden.
- Kun je jullie muziek beschrijven aan iemand die het nog nooit gehoord heeft?
- Dat is geen eenvoudige vraag, aangezien we er zelf nog niet volledig uit zijn binnen welk (sub)metalgenre we best thuishoren. Ik zou het in hoofdzaak houden op power metal (met wat heavy en prog-invloeden), waarbij we de solide basis van meeslepende gitaarriffs afwerken met harmonieuze melodieën en dynamische zang. Maar het album is meer dan muziek alleen. We trachten vooral aan de hand van muziek de boodschap die we willen brengen rond maatschappelijke onrechtvaardigheid te versterken. Daarbij willen we ook onze eigenheid naar voren brengen. Zo zijn de nummers gelaagd opgesteld waardoor je bij elke luisterbeurt nieuwe elementen zal ontdekken. Het feit dat de 8 nummers op het album goed zijn voor bijna één uur luisterplezier wijst ook op het gegeven dat er werd afgeweken van de typische commerciële nummerstructuur. De meeste nummers worden dan ook gekenmerkt door veel variatie, detail en soms onverwachte wendingen.
- Zijn jullie persoonlijke muzikale invloeden in de loop der tijd veranderd?
- Over onze levensloop bekeken zijn we als bandleden zeer breed beïnvloed geweest, gaande van klassieke muziek, jazz, over rock tot metal. Eerder van te spreken over een veranderende muzikale voorkeur of invloed is het correcter te stellen dat onze muzikale invloeden verbreed zijn doorheen de jaren, waarbij we nog steeds onze roots of initiële invloeden koesteren.
- Zijn er niet-muzikale invloeden op je werk, zoals auteurs of artiesten?
- De niet-muzikale invloeden komen vooral uit wetenschappelijke en maatschappelijke hoek. Zo worden de teksten geïnspireerd door het hedendaags gebrek aan empathie binnen onze steeds meer individualistisch wordende samenleving en de verleidelijke greep van het kapitalisme, machtsmisbruik en zelfzucht. De inspiratiebronnen om over deze topics te schrijven zijn divers, en baseren zich zowel op persoonlijke ervaringen, docureeksen (bv. ‘The Storm Makers’) of wetenschappelijke feiten.
- Hoe vinden jullie de balans tussen originaliteit en invloed van andere artiesten?
- We hebben nooit getracht een kopie te zijn van een andere succesvolle band, integendeel. We worden in ons onderbewustzijn door vele tientallen bands beïnvloed, al zouden we voor Throne of Thorns niet kunnen zeggen welke bands ons het meest geïnspireerd hebben. Het schrijf- en productieproces was een intens proces waarbij we vooral onze eigenheid naar voor wilden laten komen, zonder achter de hoek te kijken waar anderen mee bezig waren. Zo leunt onze stijl (misschien) het dichtst aan bij power metal, maar op het gebied van zang hebben we met Josey bijvoorbeeld bewust gekozen voor een persoonlijke touch, waarbij afgeweken wordt van de typische high-pitch power metal vocalen en waarbij de focus gelegd wordt op de inleving.
- Kun je ons vertellen over jullie songwriting proces en hoe beslissen jullie wie wat schrijft binnen de band?
- Voor ons debuutalbum was het eigenlijk heel simpel. Alle songs en teksten had ik reeds geschreven nog voor belist werd met wie ik in zee zou gaan voor de effectieve uitvoering ervan. In aanloop van Throne of Thorns kende ik enkel Guy, met wie ik sinds 2014 vaak samenwerk voor studiowerk voor Reject the Sickness. Toen het nog een ‘one-man’-project was had hij al een eerste mix gemaakt van de preproducties, en was hij eveneens mijn kritisch oor. Dit neemt niet weg dat elk van de bandleden duidelijk zijn stempel heeft gedrukt op het album in aanloop naar en tijdens de opnames. Iedereen heeft zijn eigenheid in de songs gestopt, elk vanuit hun eigen achtergrond, en in waardevolle bijdrages voorzien. De finale kwaliteit is dan ook het resultaat van ieders engagement. Als we onze zinnen zetten op een bijkomend album zal dit proces uiteraard anders verlopen, waarbij er veel meer wisselwerking zal zijn tussen de bandleden tijdens het effectieve schrijfproces.
- Heb je een favoriete plek of omgeving om muziek te schrijven?
- Niet echt ... alle songs worden in hoofdzaak geschreven in mijn home-studio. Als de creativiteit aanwezig is, dan komt het eruit, ongeacht de locatie. Toen ik voor Throne of Thorns besliste om voor het ganse album orkestraties uit te werken heb ik dan weer handig gebruik kunnen maken van mijn 3-uur-durende pendeltraject van en naar mijn werk, zodat nagenoeg alle orkestraties op de trein werden uitgeschreven, louter op basis van ideeën die in mijn hoofd opkwamen terwijl ik naar de muziek luisterde. Hetzelfde gaat op voor de songsteksten.
- Hoe evolueren de nummers meestal van een basisidee tot een afgewerkt stuk?
- Sommige ideeën van de nummers gaan al ver terug in de tijd, zelfs tot aan mijn studententijd, bijna 20 jaar terug. Ik heb toen aan een instrumentaal album uitgewerkt, maar finaal sloeg de onzekerheid toe en besliste ik alle composities te begraven. Ik speelde toen ook nog in Invictrius (2004-2008) en daarna Guilty as Charged (2008-2009), dus de muzikale uitlaatklep was er nog. Na verloop van tijd, en zeker na het overlijden van mijn vader in 2014, besliste ik om opnieuw met een paar van de beste ideeën aan de slag te gaan. Zo ontstonden volledig nieuwe nummers, in totaal zo’n 14 stuks. Hieruit werden er in totaal 8 geselecteerd voor een eerste album. Na een reeks herwerkingen, in het bijzonder die voor de orkestraties, wat de versnellende factor richting een eindproduct moest betekenen, liepen we echter grote vertragingen op door een gehoortrauma en Covid-19-maatregelen. Finaal hebben we geopteerd om met een afgewerkt product naar een platenlabel te stappen (Rock of Angels Records), wetende dat ook dit een grote vertraging voor de release zou betekenen (je moet dan immers nog in de planning worden opgenomen). Het is dus bijna onwezenlijk voor ons te bedenken dat we de eindmeet gehaald hebben.
- Hoe weet je wanneer een nummer of album eindelijk af is?
- Daarvoor is soms een zetje nodig van de collega’s. Soms dreig je in een situatie verzeild te geraken waarbij aanpassingen aan de songs geen verbeteringen meer inhouden, maar juist in het omgekeerde kan resulteren. Onzekerheid op dat vlak is wel een eigenschap die mij typeert. Maar finaal moeten we accepteren dat een product ooit als ‘afgewerkt’ bestempeld dient te worden, daar doe je het als muzikant toch voor. Nadien zul je altijd nog zaken horen waarvan je denk “dit hadden we nog anders kunnen aanpakken”, maar daar hebben we ons nu bij neergelegd.
- Wat is je favoriete album aller tijden en waarom?
- Het is niet evident om mij te beperken tot één enkel album. Maar als het echt moet, ... sorry ... geen metal deze keer ... maar wel niet te miskennen grondleggers voor talloze zaken die we vandaag de dag binnen de metalgemeenschap produceren: WISHBONE ASH – ARGUS (1972).
- Hoe ga je de tijd vinden om te toeren met deze nieuwe release, aangezien jullie allemaal ook betrokken zijn bij andere actieve bands?
- Voorlopig staan er nog geen optredens gepland met Throne of Thorns net omwille van de moeilijke combinatie met onze full-time jobs, gezinsleven en andere lopende (‘Reject the Sickness’, ‘Ostrogoth’, etc.) en aankomende projecten (o.a. ‘Deus · Animus’ ... onthoud deze naam). Dat het allicht in eerste instantie een studioproject zou worden was reeds van bij de beginfase duidelijk, al begon de animo voor live-opvoeringen toe nemen naar mate de opnames vorderden. De toekomst zal uitwijzen of hier de nodige ruimte voor gecreëerd kan worden. Want als we live shows inplannen, dan willen we er ook voor de volle 100% voor kunnen gaan. Zolang we het gevoel hebben dat dit niet mogelijk is vind ik dat we oneer aandoen aan onszelf en het publiek, wat we ten allen tijde willen vermijden.
