Graspop Metal Meeting 2018 - Dag 4

Vandenberg's MoonKings

Adrian Vandenberg voorstellen hoeft niet echt meer. Na achtereenvolgende successen, eerst samen met z'n eigen band Vandenberg en daarna aan de zijde van David Coverdale in Whitesnake, gevolgd door enkele jaren relatieve pauze richtte hij in 2013 Vandenberg's MoonKings op, waarin hij zich omringt met "jong talent" (zelf is hij ondertussen 64).

De set vandaag brengt geen verrassingen, opgebouwd als hij is uit tracks van de beide eigen albums van de band, 2 Whitesnake nummers, de grootste hit van Vandenberg en een Led Zeppelin cover. Wat ook niet verrast, maar wel altijd indruk maakt is het gitaarspel van Adrian, dat toch wel als een voorbeeld van hoe het zou moeten beschouwd kan worden: altijd vol feeling, en bij de solo's toch nooit het nummer zelf uit het oog verliezen.

Setlist

  1. Tightrope
  2. Nothing Touches
  3. Line of Fire
  4. Close to You
  5. Judgement Day (Whitesnake)
  6. Burning Heart (Vandenberg)
  7. Reputation
  8. Here I Go Again (Whitesnake)
  9. Rock and Roll (Led Zeppelin)

Eisbrecher

We verpozen even en pikken vanuit de verte deze Duitse band mee. Op zich niet onverdienstelijk, maar naar onze smaak teveel geënt op Rammstein. In eigen land kan deze band rekenen op redelijk wat succes, hun recentste album "Sturmfahrt" kwam zelfs op 1 in de Duitse album charts. Of dit succes te exporteren valt is maar zéér de vraag ...

Setlist

  1. Sturmfahrt
  2. Prototyp
  3. Himmel, Arsch und Zwirn
  4. Was ist hier los?
  5. This Is Deutsch
  6. Verrückt
  7. Miststück (Megaherz cover)

Týr

In tegenstelling to op Fortarock komt Týr hier niet echt overtuigend uit de hoek. De algehele prestatie komt redelijk tam over. Misschien waren ze door de 3 weken pauze sindsdien wat uit hun "flow" ...

Setlist

  1. Blood of Heroes
  2. Hall of Freedom
  3. Flames of The Free
  4. Grindavísan
  5. Lady of the Slain
  6. By The Sword In My Hand
  7. Hold The Heathen Hammer High
  8. Tróndur Í Gøtu
  9. Shadow of The Swastika

Powerflo

Ondanks dat dit een echte supergroep is, met leden uit verschillende ronkende namen uit de rap/nu metal scene (Cypress Hill, Biohazard, Fear Factory, Downset) krijgen ze de wei niet echt in beweging. Energie is er genoeg op het podium, de vonk springt gewoon niet echt verder over dan de eerste paar rijen.

Setlist

  1. Resistance
  2. My M.O.
  3. Finish the Game
  4. Where I Stay
  5. A to The K Melody
  6. Less Than a Human
  7. Made It This Way
  8. Up and out of Me
  9. How it Is (Biohazard cover)
  10. The Grind
  11. Victim of Circumstance

TesseracT

Dit Brits progressive metal collectief viert zijn 15de verjaardag in 2018. Wat we hier te zien krijgen is een indrukwekkend virtuoos geheel in een sterke mix. Wat eraan ontbreekt om het een schitterend optreden te maken is echter dat de band zowat in zijn eigen bubble blijft. Er is weinig tot geen interactie met het publiek en doordat de muziek redelijk "ingewikkeld" is ontstaat er nooit een echte band.

Setlist

  1. Luminary
  2. Of Mind - Nocturne
  3. Concealing Fate, Part 2: Deception
  4. Concealing Fate, Part 3: The Impossible
  5. Dystopia
  6. Smile
  7. King
  8. Concealing Fate, Part 1: Acceptance

Lacuna Coil

Naast spaghetti en pizza moet dit toch wel het beste Italiaanse exportproduct zijn. Cristina Scabbia en haar bende trakteren ons zoals steeds op een professioneel gebrachte show. Deze professionaliteit staat echter niet in de weg van duidelijk plezier te hebben in wat ze aan het doen zijn. Ook de wisselwerking tussen de stemmen van Cristina en Andrea Ferro blijft fantastisch werken.

Ook hier toonde Cristina eens te meer waarom ze  (bij ons toch in ieder geval) te boek staat als één van de beste frontpersonen van het moment: na "My demons" kreeg de band te maken met technsche problemen. De tijd die nodig was om dit op te lossen vult ze dus maar snel eventje sop door op magistrale wijze, zonder begeleiding "Highway to hell" van AC/DC te brengen.

Door dit oponthoud viel wel "The Army Inside" uit de set.

Een kleine voetnoot hier toch: Deze show werd gebracht voor een propvolle Marquee (capaciteit ± 15000 man). Eind 2017 stond Lacuna Coil in Diest, in de Moonlight Music Hall. Voor zover wij weten was dit concert niet eens uitverkocht. Waar zitten die metalheads als de bands langskomen voor clubshows?

Setlist

  1. Our Truth
  2. Kill the Light
  3. Trip the Darkness
  4. Blood, Tears, Dust
  5. My Demons
  6. Highway to Hell (AC/DC cover)
  7. The House of Shame
  8. Die & Rise
  9. Enjoy the Silence (Depeche Mode cover)
  10. Heaven's a Lie
  11. Nothing Stands in Our Way

Hollywood Vampires

Met Alice Cooper en Joe Perry staan hier natuurlijk mensen met een degelijke reputatie op het podium. Ook Johnny Depp heeft een zekere reputatie, zij het dan niet zo zeer als muzikant.

Toch is dit voor ons niet genoeg om er een interessante vertoning van te maken. Met een set die voornamelijk uit covers bestaat hoor je niet op deze plaats op de affiche thuis. Een collega-journalist in één of andere krant heeft het in mijn ogen perfect verwoord: "Het is fijn dat Johnny Depp een hobby heeft, maar moet hij daarmee 50000 mensen lastig vallen?"

Setlist

  1. I Want My Now
  2. Raise the Dead
  3. Five to One / Break On Through (to the Other Side) (The Doors cover)
  4. The Jack (AC/DC cover)
  5. Ace of Spades (Motörhead cover)
  6. Baba O'Riley (The Who cover)
  7. As Bad As I Am
  8. The Boogieman Surprise
  9. I'm Eighteen (Alice Cooper cover)
  10. Combination (Aerosmith cover)
  11. People Who Died (The Jim Carroll Band cover)
  12. Sweet Emotion (Aerosmith cover)
  13. "Heroes" (David Bowie cover)
  14. Train Kept A-Rollin' (Tiny Bradshaw cover)
  15. School's Out (Alice Cooper cover) (Met 'Another Brick in the Wall Part 2' van Pink Floyd erin opgenomen)

Judas Priest

Over dit optreden van Judas Priest kunnen we zéér kort zijn, maar dat gaan we niet doen ...

Met het sterke nieuwe album Firepower op zak, maar tegelijk ook het pijnlijke verhaal rond Glenn Tipton, die omwille van de ziekte van Parkinson geen toernees meer aankan, staat Priest hier voor een dubbele taak: de nieuwe songs live laten overtuigen en toergitarist (ook producer van Firepower) Andy Sneap door het publiek laten accepteren.

We kunnen onomwonden zeggen dat ze op beide vlakken probleemloos geslaagd zijn. Bovendien was Rob Halford uitzonderlijk goed bij stem en was de opeenvolging van nummers sneller dan we in het  verleden al wel beleefd hebben. Voeg daarbij een korte cameo van Glenn Tipton en we kunnen spreken van één van de beste Judas Priest optredens van de laatste jaren.

Setlist

  1. Firepower
  2. Grinder
  3. Sinner
  4. Lightning Strike
  5. Bloodstone
  6. Turbo Lover
  7. Rising From Ruins
  8. Freewheel Burning
  9. You've Got Another Thing Comin'
  10. Hell Bent for Leather
  11. Painkiller
  12. Metal Gods (met Glenn Tipton)
  13. Breaking the Law (met Glenn Tipton)
  14. Living After Midnight (met Glenn Tipton)

Ozzy

Van het ene metal monument naar het andere, van de "Metal God" naar de "Prince of Darkness", het is maar een kleine stap op Graspop dit jaar.

Na het (definitieve?) afscheid van Black Sabbath vorig jaar kondigde Ozzy met veel zelfrelativering zijn "No more tours 2" afscheidstoernee aan (in 1992 nam hij al eens afscheid met de "No more tours" toernee ...). Voor deze toernee doet hij beroep op oudgedienden, met niet in de laatste plaats Zakk Wylde, de gitarist waarmee Ozzy het meest samengewerkt heeft in z'n solocarrière.

We krijgen een ware "greatest hits" voorgeschoteld, met een Ozzy die vooral vóór de instrumentale break goed bij stem is en levendiger dan we hem in lange tijd gezien hebben. Jammer wel van de te lange gitaar solo's in elk nummer, die het verschil tussen Wylde en pakweg Adrian vandenberg schrijnend duidelijk maken: telkens is de flow uit het nummer. Na de break, ingevuld door alweer een vééél te lange solo van Zakk Wylde, schijnt de fut er wat uit te zijn. Het publiek laat dit echter niet aan zijn hart komen en strikt genomen hoeft Ozzy zelfs niet te zingen, iedereen doet uit volle borst mee.

Geen foto's van deze show: niet toegestaan door Ozzy (of zijn entourage?)

Setlist

  1. Bark at the Moon
  2. Mr. Crowley
  3. I Don't Know
  4. Fairies Wear Boots (Black Sabbath song)
  5. Suicide Solution
  6. No More Tears
  7. Road to Nowhere
  8. War Pigs (Black Sabbath song)
  9. Miracle Man / Crazy Babies / Desire / Perry Mason
  10. Drum Solo
  11. I Don't Want to Change the World
  12. Shot in the Dark
  13. Crazy Train
  14. Mama, I'm Coming Home
  15. Paranoid (Black Sabbath song)

A Perfect Circle

Dit moet toch wel met stip de show zijn waar we het meest naar uitgekeken hebben. 14 jaar na hun vorige album was daar in April plots "Eat The Elephant", een sterk en relatief toegankelijk album. Frontman Maynard James Keenan (Tool) en gitarist Billy Howerdel zijn de harde kern van deze band, momenteel aangevuld met James Iha (Smashing Pumpkins), Matt McJunkins en Jeff Friedl.

Qua stijl en aanpak kunnen we niet verder verwijderd zijn van de twee voorgaande bands, en dat heeft ook wel zijn impact op de beleving van de technisch perfecte show. Wij, en met ons het grootste deel van het publiek, zijn nog zo opgeladen van méér dan 3u mee zingen (brullen) met Priest en Ozzy, dat het meer ingetogen, bijna delicatere, werk van A Perfect Circle niet echt aansluiting vindt.

We hebben hier dus een spijtig voorbeeld van een show die, hoewel tot in de puntjes verzorgd en zéér geänticipeerd, toch genekt wordt door een foute plaats op de affiche. We geraken gewoonweg niet in de sfeer ...

Setlist

  1. Counting Bodies Like Sheep to the Rhythm of the War Drums
  2. Hourglass
  3. The Hollow
  4. Weak and Powerless
  5. TalkTalk
  6. Rose
  7. So Long, and Thanks for All the Fish
  8. Disillusioned
  9. The Contrarian
  10. The Outsider
  11. Thomas
  12. The Doomed
  13. Dog Eat Dog (AC/DC cover)

Met dit verslag van de 4de dag van Graspop XL sluiten we de editie 2018 af. We hebben vooral de "kleinere" podia besproken, deels omdat daar voor onzelf de interessantste bands staan, deels omdat deze bands minstens even veel aandacht verdienen als degene die op de mainstages  staan.

Deze editie bracht weer een mooie staalkaart van wat er in de metalscène leeft naar Dessel.

Foto's van: Rudy De Doncker, Stijn Verbruggen, Tim Tronckoe, Arne Desmedt & Robin Looy