SOS Festival - Dag 2

We beginnen de tweede dag met een korte set op het accoustische podium, ook wel Wizz Accoustic Stage genaamd, naar onze eigen Phillipe 'Wizz' Beauprez die we in december 2016 verloren. Ik had me voorgenomen om de accoustische sets dit jaar niet be bespreken maar deze eerste kon ik echt niet laten: KIDS!

Dit trio van jonge dames, waarvan de jongste een jaar of zeven was brachten enkele covers met volle overgave en beter dan wat ik ervan gemaakt zou hebben, The Next Generation staat al duidelijk klaar!

Op het hoofdpodium is het aan Red Spektor om de spits af te bijten. Een uitstekende psychedelic rock band met heel veel invloeden van de psychedelic Rock bands van de jaren '60 & '70 en hier & daar een stoner rock accent. Een lekker groovy optreden.

Met JOANovARC gooien we het terug over een andere boeg, deze vierkoppige meiden band uit Londen dan niet zo direct een verniewend, maar ze zijn wel steengoed! Het swingt en ik heb vooral genoten van hun cover van Lynyrd Skynyrd's Freebird al kwamen ze eigenlijk een gitaar te weinig voor dit (toch wel moeilijk) nummer. 

De band stelden ook hun nieuwste single voor: The Girls Wanna Rock, waarvan de opbrengst naar een goed doel gaat tegen borstkanker.

Evyltyde was enkele maanden terug ook op de planken te zien op 'A Tribute to WIZZ' en toen konden ze me niet overtuigen, zou dat deze keer wel lukken? Net als toen was ook deze keer Alice Bates terug van de partij op drums maar nu was Noah Scott wel op bass. En toch... Nee, het overtuigd me nog steeds niet. 

Een ets meer pop sound vinden we bij Häxan. Dit trio uit Cardiff speelt leuke rock tunes en de meiden genieten duidelijk van hun optreden. En ja, het klinkt allemaal wel goed, maar persoonlijk vond ik het veel te braaf. 

Een band waar ik zeer van genoten heb, is Kikamora, lekkere Bluesy Hard Rock, ideaal om van te genieten met een frisse pint in hand! Een goede live band met interactie op de planken en vooral de vocals van Wilf Kite maken de sound van deze band af en de toevoeging van de saxofoon op het einde maakt het extra speciaal. 

Een andere uitstekende live band is Gin Annie. De band weet hoe ze een publiek én hun instrumenten moeten bespelen en vanaf de eerste noot swingt het de pannen uit, het enige minpunt voor mij is de stem van David Foster die me iets te braaf is.

Na al het Hard Rock geweld gaan we naar de meer progressive metal met Ramage Inc.Een zeer sterke band met invloeden uit verschillende stylen, van Doom tot NWOBHM maar het meest opviel waren de Devin Townsend invloeden.

We naderen ondertussen het einde van de dag, maar voor we de headliner zien hebben we nog Dendera en man, die mannen geven gas! Pure Power Metal zoals het hoort en zoals het moet! 

Last but not least, Absolva! Pure Britse Heavy Metal! Absolva is een band die ik al enkele jaren volg en deze band blijft maar groeien in kwaliteit. De broers Chris & Luke Appleton, samen met Martin Mcnee en Karl Schramm vormen samen een geoliede machine die nooit faalt maar deze keer ontbreekt er een schakel in de ketting. Luke Appleton is op tour met Iced Earth.

In de plaats van Luke Appleton hebben we een oude bekende. Tom Atkinson van Vice speelde ooit in een ver verleden bij Absolva dus eigenlijk was dit een soort van reünie.

Ondanks de verschroeiende hitte die er ondertussen in de zaal zat brachten de mannen een kick-ass show en wie ze eens aan het werk wilt zien kan afzakken naar de Rockfesthall in Hamme op 10 november waar Absolva een show zal neerzetten samen met Vice.