De vooravond van het driedaags metalfestival Alcatraz is traditioneel een moment voor de omwonenden en de campingbewoners. Normaal staat er dan één podium klaar met cover- en tributebands, terwijl in El Presidio de dj’s de dansvloer vullen.
Maar dit jaar gooiden ze het over een andere boeg. Drie van de vier podia gingen al open, enkel de Prison Stage bleef nog tot vrijdag gesloten. Het gaf de avond meteen een groter en bruisender gevoel.
Een verslag in woord en beeld van gastfotograaf Peter Vangelder
Voor velen was deze eerste avond hét moment om oude bekenden terug te zien, bij te praten en ondertussen het terrein te verkennen om te zien wat er allemaal veranderd is. Daardoor heb ik bewust niet elk optreden meegepikt, maar wat ik wél zag, smaakte naar meer.
Motörheads - Swamp Stage
Eerst en vooral: dikke merci aan de mannen van de band om mij op hun guestlist te zetten. Daardoor had ik zonder gedoe toegang tot het hele gebeuren van de avond.
Toen ik de Swamp binnenwandelde, waren ze al stevig bezig. De tent stond al goed vol met fans die duidelijk zin hadden in een portie ronkende Motörhead-klassiekers. En die kregen ze ook: zowat alle grote hits passeerden de revue, gebracht met de rauwe energie die je bij zo’n tribute mag verwachten.
Kerker – La Morgue
Kerker is één van de winnaars van de Alcatraz Bash, de talentenwedstrijd van het festival. Dat ze live goed uit de verf komen, hadden ze daar al bewezen. Maar nu stonden ze op een groter podium en in een goedgevulde tent — en dat liet hen duidelijk nog een trapje hoger spelen. Net zoals tijdens hun finale op Hell Open Air eerder dit jaar klonk alles strak, krachtig en zonder franjes.
Stung – La Morgue
De tweede winnaar van de Alcatraz Bash mocht ook in La Morgue aantreden. Voor hen was het ook de allereerste keer op Alcatraz, en hopelijk zeker niet de laatste.
Ik heb ze al meermaals live gezien, en ze weten me telkens opnieuw te overtuigen. Maar vanavond leek de combinatie van een groot podium en een enthousiast publiek hen extra vleugels te geven. Ze gooiden er nog wat extra energie bovenop en de tent ging daar gretig in mee.
Evil Invaders – Helldorado
Tijd om even van locatie te wisselen en richting Helldorado te trekken. Daar stonden de mannen van Evil Invaders klaar, en dat was te merken: de tent was nog voor de eerste noot al afgeladen vol. Wie tijdens het optreden naar achter keek, zag dat ook buiten de tent heel wat volk stond mee te genieten.
Zodra de eerste riff klonk, brak er vooraan meteen een moshpit los en begonnen de crowdsurfers aan hun tocht richting podium. Evil Invaders speelde als een geoliede machine en stak het vuur nog wat extra aan.
Ancient Rites – La Morgue
Ik besloot mijn avond af te sluiten met Ancient Rites, onze eigen Vlaamse blackmetallegende.
Zou er nog volk overblijven op dit uur? Het antwoord: absoluut. De tent stond nog steeds lekker volgepakt toen de eerste dreigende noten weerklonken.
Met hun herkenbare mix van sfeer en agressie brachten ze een set die zowel de diehard fans als nieuwsgierige nieuwkomers in de ban hield. Voor mij was dit een waardige afsluiter van een verrassend drukke openingsavond.
Dit jaar bewees Alcatraz dat de vooravond veel meer kan zijn dan een rustige opwarming. Met drie podia in actie, een mix van gevestigde waarden en nieuw talent, en een publiek dat er duidelijk zin in had, voelde het al meteen aan als een volwaardig festivaldag.