HellFest – het grootste metalfestival van Frankrijk – is een vierdaags spektakel met zes podia en 184 bands. Op elk moment zijn er drie podia tegelijk actief, wat betekent: keuzes maken, zweten, en laveren tussen mensenzeeën met kostbaar fotomateriaal. Dankzij onze samenwerking met MUSIKA kunnen we jullie ook vandaag weer een uitgebreid verslag brengen, met unieke beelden op beide sites.
Na een broeierige openingsdag, kregen we op dag twee de volle lading: een eerste “echte” festivaldag met optredens van 10u30 tot diep in de nacht, en temperaturen die opliepen tot een verzengende 36 graden. De zonnecrème vloeide rijkelijk, de schaduwplekken waren goud waard, en de bars draaiden overuren. Maar ondanks de hitte bleef de sfeer op de weide uitgelaten en hongerig naar meer muziek.
Mainstage 1 – Van Franse flair tot Mongoolse mystiek
Cachemire
De Fransen van Cachemire mochten de dag op gang trekken met hun zelfverklaarde “rock ’n’ roll in fluweel”. Hun sound – strak, soulvol en vintage – paste perfect bij de ochtendzon. Ondanks het vroege uur wisten ze een fijne vibe neer te zetten, met een set die zowel rockliefhebbers als nieuwsgierige vroege vogels kon bekoren.
Vowws
Het Australische duo Vowws bracht een donkere, industriële post-punkshow vol rook, licht en mysterie. Hun set was intens en visueel sterk, met strakke drums en een onderhuidse spanning die perfect paste bij de zinderende middaghitte. Een verrassend sterke act die het publiek wist te hypnotiseren.
Last Train
Last Train, een Frans trio met een alternatieve rockinslag, bracht een frisse mix van stevige riffs en chansonachtige flair. Denk aan een kruising tussen Arctic Monkeys en Edith Piaf – ritmisch, melodieus en verrassend emotioneel. Een band die duidelijk gegroeid is sinds hun debuut en live bijzonder overtuigend overkomt.
The Warning
Vanuit Mexico kwamen de drie zussen van The Warning het podium veroveren. Hun energieke stadionrock, met stevige riffs en gelaagde vocalen, sloeg meteen aan. Ze speelden met een maturiteit die je niet zou verwachten van zo’n jonge band. Een van de meest aanstekelijke optredens van de dag.
Royal Republic
De Zweedse punkrockers van Royal Republic brachten een strak en opzwepend optreden vol humor, urgentie en catchy hooks. Hun mix van punk, rock en attitude werkte aanstekelijk – het publiek ging volledig mee in hun energieke vibe.
The Cult
De Britse rockiconen van The Cult bewezen dat ervaring loont. Met een set vol klassiekers, donkere gothic vibes en een indrukwekkende podiumprésence, wisten ze het publiek moeiteloos in te pakken. Een grootse performance van een band die zijn strepen al lang verdiend heeft.
The Hu
Een van de meest unieke acts van de dag was zonder twijfel The Hu. Deze Mongoolse folk metalband bracht een culturele explosie van keelzang, traditionele instrumenten en epische ritmes. Hun sound is hypnotiserend en meeslepend – een perfecte mix van oud en nieuw. Het publiek was zichtbaar onder de indruk.
Muse
Afsluiten op Mainstage 1 deed Muse, al mochten we helaas niet in de fotopit. Toch slaagden we erin om wat sfeerbeelden te capteren van deze Britse grootheden. Hun show was groots, bombastisch en muzikaal indrukwekkend – al blijft de discussie of ze “metal genoeg” zijn. Feit is: ze leverden een show af die het publiek in vervoering bracht.
Mainstage 2 – Vrouwelijke kracht en symfonische pracht
Sun
De Belgische band Sun opende met brute pop en een flinke dosis attitude. Hun krachtige zanglijnen en catchy hooks zorgden voor een frisse start van de dag. Een originele opener die het publiek meteen wakker schudde.
Charlotte Wessels
De voormalige Delain-zangeres bracht een intieme, emotionele set vol melancholie en kracht. Haar solo-werk klonk eerlijk en puur, en haar stem vulde moeiteloos het grote podium. Een ingetogen parel tussen al het metalgeweld.
Amira Elfeky
Deze Amerikaanse artieste bracht een krachtige mix van nu-metal, gothic rock en alternatieve metal. Haar sound deed denken aan Evanescence en Deftones, met cleane en harsh vocals die elkaar afwisselden. Een ambitieuze en veelbelovende act.
Future Palace
Duitse symfonische metalcore met een dramatische flair. Future Palace bracht een epische set vol cleane zang, screams en bombastische melodieën. Denk aan een mix van Epica en Bring Me The Horizon – intens, meeslepend en strak uitgevoerd.
Kittie
De Canadese metalband Kittie bracht een nostalgische knal met hun reünieset. Charismatische vocalen, zware riffs en een publiek dat volledig meeging in de vibe. Een sterk optreden van een band die duidelijk nog steeds relevant is.
Spiritbox
Een van de zwaarste acts op Mainstage 2 was zonder twijfel Spiritbox. Hun mix van djent, post-metal en metalcore klonk brutaal en atmosferisch tegelijk. Frontvrouw Courtney LaPlante imponeerde met haar vocale veelzijdigheid. Een absolute topper.
Epica
De Nederlandse symfonische metalgigant Epica bracht een visueel en muzikaal spektakel. Orkestrale grandeur, krachtige vocalen van Simone Simons en een strak spelende band zorgden voor een indrukwekkende show. Het publiek genoot zichtbaar van deze theatrale ervaring.
Within Temptation
Ook uit Nederland: Within Temptation, met een vurige set vol emotie en kracht. Sharon den Adel zong de sterren van de hemel, en het publiek zong uit volle borst mee. Een iets te korte set, maar wel eentje die indruk maakte.
Heilung
Afsluiten deed Heilung, met een rituele, mystieke show die je eerder ondergaat dan bekijkt. Hun Scandinavische neo-folk, vol oerklanken en trance-elementen, bracht het publiek in een soort collectieve hypnose. Niet onze persoonlijke favoriet, maar visueel en emotioneel bijzonder krachtig.
Warzone – Punk, hardcore en legendarische namen
Béton Armé
De Canadezen van Béton Armé openden Warzone met een explosieve dosis OI! punk. Ondanks de hitte en het vroege uur ging het publiek volledig los. Een intense start.
Lion’s Law
Nog meer Franse punkenergie met Lion’s Law. Snelle songs, meebrulbare refreinen en een publiek dat zich volledig gaf in de moshpit. Een must voor liefhebbers van het genre.
The Damned
De Britse punklegendes van The Damned brachten een rock-’n-rollshow met een punky randje. De energie was er nog, maar het klonk wat gedateerd. Toch blij dat we ze eens live konden meemaken.
Valley – Grooves, fuzz en psychedelische trips
Warmsand
De dag begon met Warmsand, een energiek trio dat het publiek wakker schudde. Hun hard rock klonk degelijk, maar iets te clichématig om echt te blijven hangen.
Castle Rat
Castle Rat bracht een theatrale show met kostuums en personages. Visueel boeiend, muzikaal wat wisselvallig. Hun mix van doom, metal en hard rock had meer kracht kunnen gebruiken.
Dirty Sound Magnet
Het Zwitserse trio bracht bluesy psychedelica met gedeelde vocalen. Technisch oké, maar het wist ons niet helemaal te grijpen. Een degelijke, maar niet memorabele set.
Sandrider
De Amerikanen van Sandrider brachten een mix van grunge en hard rock. Niet slecht, maar ook niet bijzonder. Hun sound en présence bleven wat vlak.
Crippled Black Phoenix
Een eigenzinnige mix van dark rock, post rock en prog. Soms kalm, soms intens, maar voor ons net niet meeslepend genoeg. De aandacht verslapte snel.
Hermano
De stoner rockers van Hermano brachten een relaxte, fuzzy set vol trage grooves. Niet spectaculair, maar wel sfeervol. Een fijne luistertrip om de dag af te sluiten.
