Hell City - Flesh & Bones

Bijna 4 jaar na wat eigenlijk een doorbraak-album was (Victorious, november 2014) bracht het Limburgse Hell City na een turbulente periode, gemarkeerd door het plotse overlijden van bassist Michaël Konovaloff en de daaropvolgende zoektocht naar motivatie, inspiratie en last but not least een nieuwe bassist, op 20 september 2018 hun nieuwe album Flesh & Bones uit via het Nederlandse label Painted Bass Records.

Al van bij de eerste noten is er een enorme vooruitgang in opnamekwaliteit te merken tegenover de voorganger. Elk afzonderlijk instrument is duidelijker aanwezig en de mix is tegelijk opener en toch krachtiger. Waar dit echter het best tot uiting komt zijn de powerhouse vocals van Michelle Nivelle. Deze verbeterde opnamekwaliteit is op zich natuurlijk van nul en generlei waarde als het songmateriaal tekort zou schieten, maar ook hier moeten we ons totaal geen zorgen maken.

Waar het album met het instrumentale "Resurrection" eerder rustig begint gaat het er daarna een pak energieker aan toe, met een band die zichzelf volledig opnieuw lijkt uitgevonden te hebben, zonder daarbij echter de sterke punten uit het verleden vergeten te zijn. Een opvallend element in wat ze zelf "Hell City 2.0" noemen zijn de growls/grunts van drummer Tommy Goffin die in een aantal nummers de cleane stem van Michelle accentueren, om op "Bogus Potus" zelfs de lead over te nemen. Ook de gitaren zijn opmerkelijk: hoewel duidelijk harder dan voorheen, zijn ze toch ook melodieuzer, en zijn zo bijna een derde "stem" doorheen de nummers.

Met net iets meer dan een half uur voor 9 nummers is het album voorbij voor je het beseft en blijf je achter met honger naar meer ...

Gelukkig treedt Hell City deze zomer nog een aantal keer op, onder andere op Demerrock in Hoeselt op zaterdag 13 juli en op Alcatraz Hard Rock & Metal Festival in Kortrijk op zaterdag 10 augustus. Allen daarheen!