Wacken Open Air 2023

Met Graspop Metal Meeting op amper een week is het ook hoog tijd om ons wat voor te bereiden op Wacken Open Air.

Net als ieder jaar kan je de programmatie grofweg onderverdelen in gevestigde waarden, klassiekers, nieuwkomers en buitenbeentjes. De running order vertoont momenteel nog redelijk wat gaten, maar we komen toch aan ruim 40 bands die we graag zouden zien.. Slechts 3 van deze bands staan ook op Graspop Metal Meeting, wat ons weinig ruimte geeft om tussen beide festivals te schipperen in het geval van problemen in de uiteindelijke timing. Een overzichtje per "categorie".

Gevestigde Waarden

• Abbath: als oprichter van Immortal in 1991, en solo sinds 2015, is Abbath één van de uitzonderingen in de beruchte Zweedse black metal scene uit de '90s door nooit betrokken te zijn in de meer controversiële activiteiten van hun tijdsgenoten.
• Amorphis Ook deze Finnen timmeren al sinds begin van de '90s aan de weg, en brachten in die tijdspanne 15 studio en 2 live albums uit. Hun sterke recentste album "Halo" is ondertussen bijna anderhalf jaar uit.
• Battle Beast: Als winnaar van de Wacken Metal Battle in 2010 zijn deze Finnen zowat het uithangbord van wat je kan bereiken door die wedstrijd te winnen. Klein weetje: de zangeres waarmee de Metal Battle gewonnen werd (Nitte Valo) is enkel te horen op het debuutalbum "Steel" uit 2011
• Burning Witches: Opgericht in 2015, relatief recent dus, kunnen we deze Zwitserse dames toch wel als een gevestigde waarde beschouwen. Voor deze toer worden ze op gitaar bijgestaand door Courtney Cox van "The Iron Maidens"
• Dark Tranquility: Nog een Scandinavische band uit het begin van de '90s. Samen met stadsgenoten In Flames en At the Gates stonden ze toen aan de wieg van de "Gothenburg sound". Hun recentste album dateert al van 2020, maar volgens hun Facebook zouden ze reeds redelijk goed gevorderd zijn met een nieuw album.
• Ensiferum: Als het gaat om folk-geïnspireerde melodieuze death metal kan je al sinds 1995 niet om deze Finnen heen, iets wat ze met hun achtste album Thalassic, ondertussen ook al 3 jaar oud, resoluter dan ooit benadrukken. 
• Finntroll: We blijven in Finland voor de blackened folk metal waar ze reeds sinds 1997 garant voor staan. Klein bijzonderheidje: de teksten zijn niet in het Fins, maar in het Zweeds aangezien de voornaamste songschrijver lid is van Zweedssprekende etnische minderheid die teruggaat tot de 12de eeuw. Ook hun recentste album is al van 2020
• Hammerfall: Nog uit Gothenburg, opgericht in 1993, maar toch kan het als metal subgenre bijna niet verder weg zijn van hun tijds- en stadsgenoten. Het is pas met de komst van zanger Joacim Cans in 1996 dat dit power metal combo een upgrade krijgt tot hoofdproject. De rest, zoals we zeggen, is geschiedenis
• Jinjer: opgericht in 2009 is dit Oekraïense kwartet al een paar jaar bezig aan een steile opmars met hun metalcore met progressieve invloeden en de enorme vocale veelzijdigheid van zangeres Tatiana Shmailyuk
• Leaves' Eyes: Dit parallel project van het Duitse Atrocity staat sinds 2003 garant voor symfonische metal met als rode draad de Noorse mythologie.
• Trivium: al sinds 1999 leveranciers van degelijke thrash metal met metalcore invloeden (of andersom, het varieert). Al sinds 2009 maakt er trouwens geen enkel stichtend lid meer deel uit van de band

 Klassiekers

• Doro: als frontvrouw van de Duitse heavy metal band Warlock is Doro als sinds begin van de '80s actief. Vooral in Duitsland wordt ze aanbeden als de "Metal Queen".
• Helloween: Met hun mix van power en speed metal bestaat deze Duitse band ondertussen ook al 40 jaar. Er kan met recht en reden gezegd worden dat ze in die periode een heel aantal klassiekers op hun conto hebben. Sinds 2017, onder het motto "Pumpkins United" maken de drie opeenvolgende zangers samen deel uit van de band en wisselen elkaar op het podium af
• Holy Moses: Bij ons misschien wat minder gekend, maar deze Duitse thrash band rond frontvrouw Sabina Classen bestaat al sinds 1980. In die periode werden 15 albums uitgebracht, met het recentste "Invisible Queen" in april 2023.
• Iron Maiden: Over deze titanen kunnen we kort zijn. Dit is de ultieme klassieker onder de metal bands.
• Megadeth: één van de zogenaamde "Big 4" van de thrash metal, samen met natuurlijk Slayer, Anthrax en het in metal kringen tegenwoordig vaak al dan niet terecht verguisde Metallica. Sinds frontman Mustaine God gevonden heeft en de drank afgezworen heeft ook live een zéér fijne band om te aanschouwen.
• Pentagram: medegrondleggers van wat we ondertussen doom metal zijn gaan noemen draait deze band uit de USA ondertussen al 50 jaar mee. Om dit jubileum te vieren wordt een speciale "50th Anniversary Show" gepland wordt
• Possessed: we gaan niet ingaan op de discussie of ze nu eerder waren dan "Death" of niet, vast staat echter dat deze band uit San Francisco kan beschouwd worden als één van de grondleggers van de death metal. Frontman en stichtend lid Jeff Becerra is sinds 1989 door een schietpartij tijdens een overval verlamd aan de onderste ledematen en treed sinds het heropstarten van de band in 2007 op in een rolstoel. Dit belet hem echter niet om meer energie en podium présence te hebben dan sommige andere artiesten
• Uriah Heep: Ook hier gaan we, net als bij Pentagram, terug naar de roots van ons geliefde genre. Deze Britse band bestaat sinds 1969 en heeft ettelijke klassiekers op zijn naam. Dat dit echter geen reden is om op de lauweren te rusten werd bewezen met het sterke recentste album "Chaos & Colour" dat eind januari 2023 verscheen
• Vixen: Opgericht halverwege de '80s werd deze all-female hardrockband vooral groot tijdens de hoogdagen van MTV en de hair metal. Sinds het heengaan van oprichtster Jan Kuehnemund in 2013 zijn de overblijvende dames (met ondertussen toch ook een aantal bezettingswissels) terug druk op pad om haar te eren.
• Voivod: één van de meest tegendraadse bands uit de vroege thrash, met zware prog invloeden.

Nieuwkomers

• Ad Infinitum: Nog een van origine Zwitserse band, maar tegenwoordig meer in Duitsland gebaseerd. Onder leiding van oprichtster en frontvrouw Melissa Bonny staan ze borg voor knappe symfonische metal
• All For Metal: no-nonsense sing-along metal in de allerbeste traditie van bands als Manowar.
• Angus McSix: En hier is de derde band met Zwitserse roots. Na zijn ontslag uit Gloryhammer heeft Thomas Winkler (een Zwitserse notaris!) verder geborduurd op zijn podium act Angus McFife XIII, omringd door enkele sterke muzikanten. Ook muzikaal tapt hij uit hetzelfde vaatje als zijn vorige werkgever. Voer voor de fans dus

Buitenbeentjes

• Black Mirors: ik herhaal wat ik ook in het vooruitzicht naar Graspop Metal Meeting al zei. Met een indrukwekkende frontvrouw, groovy , grungy riffs en een nieuw album zullen ze de Duitsers zonder twijfel in vuur en vlam zetten!
• Bloodbath: ondanks dat deze Zweedse band al 25 jaar bestaat blijft het een beetje een buitenbeentje. Opgericht als een soort hobby project van leden van o.a. Opeth, Katatonia, Edge of Sanity, was het idee om klassieke, brute death metal te maken. Ondertussen zijn er heel wat personeelswissels geweest. Het recentste, zesde, album kwam in september 2022 uit
• Bütcher: Nog een Belgische band, en daarom alleen al een buitenbeentje hier in Duitsland. In 2002 opgericht, maar pas in 2017 een eerste album, gevolgd door een tweede in 2020, beiden gekenmerkt door een rauwe sound die we vandaag de dag niet meer gewoon zijn. Op het podium ongebreidelde energie, dat belooft voor het kleine Wasteland-podium.
• Igorrr: Bont allegaartje rond de Franse multi-instrumentalist Gautier Serre. Om de man zelf te citeren: "Het begon toen ik als tiener op zoek was naar een band of artiest die alle grenzen van de muziek vernietigde, een band die kon brengen wat alle saaie mainstream bands niet konden brengen. " Serre noemde klassieke componisten Frédéric Chopin, Johann Sebastian Bach, Jean-Philippe Rameau en Domenico Scarlatti, naast hedendaagse acts Taraf de Haïdouks, Cannibal Corpse, Meshuggah, Aphex Twin, Mr. Bungle (evenals andere Mike Patton projecten), en Portishead als invloeden in de begindagen.
• Kärbholz: punkrock zoals ze die alleen in Duitsland maken ...
• Konvent: Een beetje ten noorden van Wacken ligt Denemarken, het thuisland van deze all-female blackened death doom band die in 2020 met een knaller van een debuutalbum op het toneel verscheen. Ondertussen verscheen een dik jaar geleden ook een twede album dat duidelijke groei toonde. Benieuwd wat dit live gaat geven
• Masterplan: Deze Duitse band viert zijn 20ste verjaardag en werd oorspronkelijk opgericht als een zijproject door enkele Helloween leden. Bij ons vooral bekend als de band waaruit Jorn Lande bekendheid verwierf
• Nervosa: Braziliaanse all-female thrash band, die vooral onder aanvoering van Fernanda Lira (nu Crypta) serieus aan het doorbreken was. Na de split in 2020 moeten ze zich volledig opnieuw uitvinden, met de nodige opeenvolgende personeelswissels. De situatie lijkt ondertussen gestabiliseerd en ze kunnen er met volle geweld terug tegenaan.
• Saltatio Mortis: één van de bands die ook aangeduid staan voor Graspop Metal Meeting. Hier spelen ze echter een thuismatch, en kan hun middeleeuws geïnspireerde metal ten volle tot z'n recht komen
• Santiano: ook zo'n typisch Duits fenomeen. Toch is een optreden van dit vijftal steeds een feest met hun vrolijke zeemansdeuntjes die tot meezingen aanzetten.
• Schandmaul: nog een verjaardagsfeestje. Deze folk rockers met middeleeuwse invloed vieren hun 25-jarig jubileum
• Skew Siskin: Rechttoe rechtaan rockband uit Berlijn die meermaals met Lemmy en/of Motörhead samenwerkte
• Skindred: ontstaan uit de as van Dub Wars, gaat Skindred op dezelfde weg verder: metal riffs die botsen en samensmelten met vette hip-hop en reggae grooves, aangevuld met een snuifje electronica. 
• Sólstafir: ook hier een band die aangeduid stond voor Graspop Metal Meeting. Daar gaan we ze echter moeten missen door de annulatie van Coheed & Cambria en de daaruit volgende verschuivingen in de programmatie. Deze Ijslandse post-metal band zagen we al meermaals aan het werk, maar we worden hen niet moe gehoord.
• Tanzwut: What's in a name? Hij komt uit een donkere tijd in Europa toen de pest hele regio's uitroeide. Om aan deze ellende te ontsnappen, dansten mensen extatisch tot ze van uitputting instortten of stierven. In die tijd werd deze aandoening "Tanzwut" (choreomanie) genoemd. Tegenwoordig staat deze term voor de meest veelzijdige en fantasierijke muziekgroep in de middeleeuwse scene.
• The Vintage Caravan: Ijslandse prog/classic rock met een poppy kantje. Virtuoze op de jaren '70 geïnspireerde gitaar herkauwingen ontmoeten een onweerlegbare mix van frisse elementen en psychedelische, progressieve en bluesrock-trademarks die de ziel van sommige larger-than-life bands uit het verleden uitstralen als deze youngbloods een klassieke formule nieuw leven inblazen.
• Twilight Force: Ze noemen het zelf adventure metal, maar voor het gemak klasseren we het maar onder de epic symphonic power metal. Wat hen een buitenbeentje maakt is dat hun 4 albums, waarvan het recentste "At the Heart of Wintervale" dit jaar in Januari uitkwam, zich afspelen in een denkbeeldige wereld, "The Twilight Kingdoms", geïnspireerd op klassiek role playing spellen als "Heroes of Might & Magic" en "Dungeons & Dragons", waar ze ook de inspiratie vinden voor hun podium outfit en act.