Gig Report
Splendidula is met hun atmosferische doom al enige tijd een gevestigde waarde in de Belgische scene. Meestal zien we ze echter aan het werk in"duistere" omstandigheden, op relatief kleinere podia. Hier staan ze echter als 2de band van de dag in het volle daglicht op een festivalpodium. Met de nieuwe line-up hebben we ze reeds een paar keer tot volle tevredenheid aan het werk gezien, en dat is vandaag niet anders, muzikaal klopt het plaatje volledig. Visueel blijven we in deze setting echter een beetje op onze honger: er mocht wat meer beweging in zitten ;-)
Met slechts een beperkte speeltijd is het met hun langere nummers bovendien ook niet evident ...
Niettemin een geslaagd optreden!
INTERVIEW MET SPLENDIDULA.
Na afloop van het concert had onze reporter Dennis Barbion een gesprek met Kristien Cools (zang) en Joachim Taminau (drums).
Kun je de band eerst even introduceren? Wie of wat is Splendidula, en welk soort metal brengen jullie?
Kristien: “We brengen Atmospheric Black Doom metal. In het begin waren er wel meer Sludge invloeden en zo in te vinden, maar met enkele veranderingen van bandleden zijn we er ons eigen ding van aan het maken en steken we er ook meer ‘Black’ [metal] in.
Een beetje een mix dus, een mengeling van diverse subgenres in metal.
Kristien: “Ja inderdaad, vroeger was het vooral Doom, Sludge, maar ‘Black’ gaat er stilletjes aan meer in voorkomen omdat dit meer ons ding is”.
Wanneer is de band ontstaan, wanneer maakten jullie deel uit van de band?
Kristien: “De band bestaat al sinds 2008, ikzelf ben erbij gekomen in 2012”.
Joachim: “Ik ben bij Splendidula begonnen in 2015. Kristien is er van bij de eerste CD bij, ik ben er pas bij het tweede album ingestapt. Zo zitten we dus als koppel in de band”.
Tof! Gezellig ook wel, kan ik me inbeelden, en samen op repetities en festivals.
Wat betekent de naam Splendidula precies?
Joachim: “Dat is eigenlijk de Latijnse term dat staat voor het geslacht van vuurvliegjes. Vuurvliegjes zijn eigenlijk kevers, en ons logo is een soort weergave van zo’n vuurvliegje, van zo’n kever”.
Dat was ook een vraag die ik had, over het logo, de betekenis daarvan.
Joachim: “Ja, het hangt allemaal aan mekaar vast. Het is eigenlijk een schematische weergave van zo’n vuurvliegje”.
Kristien: “Een abstracte tekening eigenlijk, van een vuurvliegje. Die naam van de band is eigenlijk vooral ontstaan omdat vuurvliegjes dus licht maken, en de muziek is van bij het begin altijd wel al heel experimenteel geweest. Ze vonden het er wel goed bij passen, vuurvliegjes en de sfeer daarrond, het experimentele dat in de band zit, en zo vonden we het wel een goede naam, omdat ze ook wel wat mysterieus zijn, de vuurvliegjes”.
Wat ik me ook afvraag, is hoe jullie een song maken, want de songs zijn heel lang, vaak acht minuten of nog langer. Hoe beginnen jullie daar aan? Komt er eerst een gitarist met een riff op de proppen, of brengt iemand van de band, of de zangeres Kristien, een bepaald thema naar voren van waaruit jullie dan vertrekken, of vanuit een stuk lyrics?
Joachim: “Voor ons laatste album Somnus [uit 2021] was dat heel uiteenlopend. Sommige nummers hebben we gewoon samen in het repetitielokaal geschreven. Bij een ander nummer is Kristien vanuit een zanglijn gestart en hebben we daar op voort gebouwd. Bij nog andere nummers hebben we gewoon gejamd, daar dan een stuk uitgeknipt en dat was het. Dat was dus zo met onze vorige line-up, en met de wissels van bandleden ben ik nu eigenlijk voornamelijk de songs aan het schrijven, en finetunen we het dan samen met de nieuwe bandleden. Kristien doet natuurlijk alles van het tekstuele, en de zanglijnen”.
Kristien: “We hebben meestal vooraf wel al een idee van welk thema, en we vinden dat wel belangrijk, dus met het laatste album zijn we rond een thema gaan werken en voor het volgende ligt dat ook al vast. Daar ga ik dan alle teksten rond schrijven om de juiste sfeer daarrond te creëren, rond dat thema”.
Dus het schrijven van de songs varieert dus wel, het kan van de zangeres komen, van de drummer…
Kristien: “Ja inderdaad, maar nu is het voornamelijk toch Joachim die met de muziek komt. In de toekomst komt er waarschijnlijk ook wel wat meer inbreng van de nieuwe bandleden”.
Welke bands hebben jullie zoal geïnspireerd? Of waar jullie naar opkijken? Of muzikaal inspiratie van opdoen?
Kristien: “Mijn favoriete band is alleszins Alcest [van Frankrijk], daar haal ik ook wel wat inspiratie uit, voor de sfeer eigenlijk, atmosferische muziek, Doom metal, Black metal…”
Joachim: “Voor mij sowieso ook vooral atmosferische Black metal, maar ook bands als Cult of Luna [van Zweden] en Anathema [een Britse band] inspireren mij persoonlijk wel. We proberen om onszelf niet fel in één richting te duwen, maar we willen vooral onze eigen muziek creëren. Het inspireert ons wel, maar we gaan zeker niet kopiëren”.
Jullie hebben dit jaar al meerdere shows gespeeld met de nieuwe bezetting. Hoe waren de reacties? Er zijn ook veel mensen die jullie nog niet kenden en jullie voor het eerst aan het werk zagen, zoals ik bijvoorbeeld. Hoe zijn de reacties in het algemeen?
Kristien: “Superpositief eigenlijk, wat we zeker wel leuk vinden, want we spelen nu ook nieuwe nummers live, en de reacties zijn toch heel positief. We hadden wel een beetje schrik omdat we een andere richting uit gaan en we wisten niet goed of het publiek zou mee volgen, en we vroegen ons af of zij het nog even goed zouden vinden. Blijkbaar vinden zij het wel een heel goede evolutie, en merkt men dat we telkens een stapje hoger gaan, en dat we per album blijven groeien. Dat is heel fijn om te horen dat we niet op dezelfde lijn blijven, maar in stijgende lijn verder groeien”.
En doordat er variatie in zit per album, en telkens iets nieuw, kunnen jullie zo dus steeds verder groeien.
Kristien: “Ja, zo is dat”.
Jullie speelden hier vandaag op Hell Open Air. Ik kan het jammer genoeg niet, maar mocht ik jullie een ticket kunnen aanbieden om op gelijk welk metalfestival ter wereld te kunnen of te mogen spelen, welke hebben dan jullie voorkeur?
Kristien: “Ja, als we het heel ambitieus zien, Graspop sowieso. Dat is nostalgie, en op zo’n Belgisch festival spelen dat zou wel fantastisch zijn. Nu, qua atmosfeer dat het beste bij ons zou passen, Prophecy Fest of zo. Ja, ik denk dan eerder aan zo’n Duits festival”.
En jij, Joachim, misschien andere?
Joachim: “Ja, ik moet toch ook Prophecy Fest zeggen, vooral omwille van de speciale locatie, waar onze muziek zeker goed zou passen. Het moet ook niet persé specifiek een festival zijn, maar een speciale locatie. Een festival is natuurlijk wel altijd leuk”.
Tot nog toe hebben jullie drie albums uitgebracht. Het laatste album [Somnus] dateert van 2021. Wat zijn de plannen voor de toekomst? Een nieuwe single of nieuwe singles eerst, dan een nieuw album…?
Joachim: “Het is toch wel anders. We gaan eerst een single apart opnemen die dan als bonustrack op de re-release van “Somnus” gaat verschijnen. Het album is namelijk volledig uitverkocht op CD bij ons label. Er is al eens een re-press op vinyl geweest, maar het label wil het album nu opnieuw uitbrengen maar met een bonustrack. Het zal een nummer zijn dat nog deels geschreven is door de vorige line-up, maar gefinetuned door de nieuwe line-up, om zo de brug te vormen naar het volgende album”.
Wel een supergoed idee.
Joachim: “Ja, en we willen wel graag snel iets uitbrengen, maar het moet wel allemaal kloppen”.
We zijn hier op Hell Open Air. Wat zijn jullie indrukken van het festival? En wat vinden jullie van het idee dat er vandaag allemaal female fronted bands zijn?
Joachim: “Ik zal misschien de vrouw aan het woord laten”. [gelach alom]
Kristien: “Ik vind dat deze eerste editie van het festival heel knap ineen zit. Het is allemaal heel mooi verzorgd, ook voor artiesten, we worden echt wel in de watten gelegd. Het verloopt allemaal bijzonder vlot, en we mogen niet klagen van de opkomst. Wat het ‘female fronted’ aspect betreft, ben ik blij dat er zoveel variatie in zit, want meestal ontbreekt dat wel een beetje. Met ‘female fronted’ avonden worden we wel vaker bij bands geplaatst waarbij wij het buitenbeentje zijn, dus bij typische bands dat mensen meer gewoon zijn, en dat heb je hier totaal niet, je hebt hier alle variatie, heel diverse bands maar ‘female fronted’. Dat vind ik echt super, en dat heb ik ook meteen aan Erik [Depooter; de organisator] gezegd, dat die variatie echt knap is”.
Ja, de negen bands die hier spelen, brengen heel uiteenlopende stijlen. Het is ook een aangename kennismaking met bands die men nog niet kent, maar ook met de verschillende muziekstijlen binnen het metal genre.
Jullie show was trouwens heel erg goed! De reacties van het publiek logen er ook niet om. Proficiat daarvoor. Dit brengt ons bij het einde van dit interview.
Willen jullie verder nog iets meedelen of aanvullen?
Joachim: “Ja, we gaan nu nog op één festival spelen, op W-Festival in Oostende eind augustus. En dan spelen we nog een speciale show met de Depressive Black metal band Austere uit Australië, in september in Asgaard in Gent. Die avond is bijna uitverkocht, er zijn nog maar een paar tickets. Voor de rest gaan we keihard werken aan nieuwe muziek, om zo snel mogelijk iets te releasen”.
Dat klinkt als muziek in onze oren. Het was bijzonder fijn om jullie te ontmoeten, dankjewel voor het interview, en veel succes.
Splendidula:
- Joachim Taminau: drums
- Kristien Cools: zang
- Guy Van Campenhout: gitaar/zang
- Kim Van Stichel: gitaar
- Bart Deroissart: bass
